Niebezpieczne pokarmy dla niemowlaka – wysokie ryzyko zadławienia!

Krótko i na temat! Chcesz zacząć podawać dziecku pokarm do samodzielnego jedzenia? Zastanawiasz się, jak to zrobić? Szukasz listy niebezpiecznych pokarmów dla niemowlaka? Ten wpis jest dla Ciebie!

Jeżeli chcesz wiedzieć, jakich pokarmów w ogóle nie może jeść niemowlę, tu znajdziesz jedyną pełną listę pokarmów zabronionych w diecie niemowlaka!

KIEDY PODAĆ KAWAŁKI DO SAMODZIELNEGO JEDZENIA?

Kawałki są ważne – warto i należy jak najszybciej proponować dziecku pokarm do samodzielnego jedzenia. Niezależnie od tego, w jaki sposób rozszerzasz dietę dziecka. Po prostu to jedyny sposób na to, by dziecko nauczyło się prawidłowo jeść! Nauka jedzenia, to skomplikowana czynność – dziecko uczy się jej w praktyce. Musi próbować, poznawać, oswajać się, by po jakimś czasie nauczyć się, co dokładnie robić w buzi z zupą, makaronem, chlebem, marchewką czy bananem. Każdy pokarm wymaga innej pracy, innych działań. Dlatego:

PROPONUJ DZIECKU POKARMY W RÓŻNEJ KONSYSTENCJI, NAJLEPIEJ OD POCZĄTKU ROZSZERZANIA DIETY

Znam wielu rodziców, którzy obawiają się podać dziecku kawałki do samodzielnego jedzenia, bo dziecko np. nie radzi sobie z konsystencją grudkowatą (krztusi się, wypluwa, ma odruch wymiotny). Tymczasem po 1. to może być całkowicie normalne (bo dziecko musi nauczyć się sobie z nią radzić i to może potrwać kilkanaście dni), a po 2. (i tu zaskakująca wiadomość): grudki są znacznie trudniejszym pokarmem dla dziecka niż kawałki! 

Zatem nie musisz czekać aż Twoje dziecko zaakceptuje grudki (czyli tzw. konsystencję mieszaną), by podać kawałek ugotowanej marchewki. Wręcz odwrotnie – prawdopodobnie, gdy podasz najpierw kawałki, łatwiej będzie potem dziecku zaakceptować grudki.

Poznaj 30+ najlepszych pomysłów na pierwszy pokarm DO RĄCZKI!

KRZTUSZENIE I DŁAWIENIE PRZY ROZSZERZANIU DIETY

Nie obawiaj się również KRZTUSZENIA! Niemowlęta w czasie nauki jedzenia mogą się krztusić i zazwyczaj świetnie sobie z tym radzą. Krztuszenie u dziecka, to taki nadwrażliwy sygnał alarmowy – nie włącza się wtedy, gdy „złodziej” faktycznie włamał się do naszego domu, ale już wtedy, gdy zbliżył się do naszego ogródka. Zatem, gdy Twoje dziecko odkasłuje przy posiłkach – po prostu odrzuca pokarm, z którym nie wiedziało, co zrobić.

Niebezpieczne jest oczywiście ZADŁAWIENIE. W tym przypadku musimy dziecku udzielić pierwszej pomocy. Ale zadławić dziecko może się wszystkim – mlekiem, kawałkiem zabawki, paproszkiem z dywanu, wodą, papką i oczywiście pokarmem w kawałku. Najlepiej, jeśli rodzic przejdzie po protu szkolenie z zakresu pierwszej pomocy. Natomiast zasady pierwszej pomocy w przypadku zadławienia z łatwością znajdziesz w internecie, np. tutaj:

Poniższa grafika świetnie prezentuje, czym różni się zadławienie od zakrztuszenia:

Zatem krztuszeniem się zbytnio nie przejmujemy (chyba, że zdarza się niesamowicie często i mimo proponowania pokarmów dziecko przez dłuższy czas nie uczy się sobie z nimi radzić, wtedy warto skonsultować się z neurologopedą – więcej na ten temat w tym wpisie)

JAKIE KAWAŁKI PROPONOWAĆ?

W pierwszy okresie rozszerzania diety najlepiej proponować kawałki w kształcie i wielkości przypominające nasz palec. Powinny być na tyle miękkie, że jesteś w stanie je rozgnieść samodzielnie wargami. Dziecko absolutnie nie potrzebuje zębów do gryzienia :).

W okolicach 9-10 miesiąca u dzieci rozwija się tzw. chwyt szczypcowy, co pozwala im złapać pokarm, niczym w szczypce, pomiędzy palec wskazujący a kciuk. Wtedy możesz proponować drobniejsze pokarmy, jak zielony groszek, marchewka w plasterkach czy kostce, rodzynki, kostki chleba, małe kawałki mięsa, maliny, borówki itp.

Poznaj 30+ najlepszych pomysłów na pierwszy pokarm DO RĄCZKI!

POKARMY NIEBEZPIECZNE DO SAMODZIELNEGO JEDZENIA

Sama wielkość, to jednak nie wszystko! Poniżej znajdziesz listę pokarmów, których nie powinnaś podawać dziecku do samodzielnego jedzenia. Możesz ją wydrukować i powiesić na lodówce. Daj ją również wszystkim opiekunom, którzy będą karmić Twoje dziecko.

Pokarmy niebezpieczne, czyli pokarmy, które zwiększają ryzyko zadławienia. Są to pokarmy, których nie należy podawać w tej formie niemowlętom i małym dzieciom, ponieważ są bardzo trudne i dziecko może sobie z nimi nie poradzić. Oczywiście, nie oznacza to, że każde dziecko, które dostanie chociaż raz taki pokarm, zadławi się. Wielu rodziców przytacza argument: „Moje dziecko to jadło i nic się nie stało”. Mnie to ogromnie cieszy, że nic się nie stało… ale to jak z przechodzeniem na czerwonym świetle – możesz przechodzić 20 razy, a za 21 będziesz mieć pecha… bo wystawiasz się zwiększone ryzyko!

Raczej nie chcemy sprawdzać, czy dziecko tym razem sobie poradzi, prawda? Stwarzaj więc bezpieczne środowisko, poznaj zasady pierwszej pomocy i nie proponuj pokarmów o wysokim ryzyku zadławienia! 

TEGO NIE PODAWAJ NIEMOWLAKOWI DO SAMODZIELNEGO JEDZENIA:

1. Kawałki surowego jabłka – jeden z najniebezpieczniejszych pokarmów! Surowe jabłko jest na tyle twarde, że trudno je niemowlakowi pogryźć i na tyle kruche, że łatwo może się ułamać i wpaść do buzi. Jabłko podawaj w całości, starte lub w pieczonych/gotowanych kawałkach
2. Pomidorki koktajlowe i winogrona w całości – ich średnica jest na tyle duża, że w całości mogłyby zatkać drogi oddechowe dziecka. Dlatego, by były bezpieczne – przekrój je na pół wzdłuż
3. Surowe orzechy, pestki – są zbyt twarde, by dziecko potrafiło je pogryźć, poczekaj do 2-3 roku życia. Orzechy i pestki możesz drobno posiekać, zmiksować lub zrobić z nich masło
4. Twarde surowe warzywa i owoce – jak np. słupki surowej marchewki, kalarepki, niedojrzała gruszka czy bardzo wysuszone chipsy jabłkowe, można ewentualnie proponować surowe warzywo w całości, np. dużą marchewkę lub całą łodygę selera naciowego, uważając, czy dziecko tego nie przegryzie.
5. Suszone owoce w całości – wymagają żucia, a to skomplikowana czynność, z łatwością mogą też skleić się w buzi w kulkę, z którą dziecko sobie nie poradzi. Dlatego podawaj je w potrawach (miękkie i rozdrobnione) lub pokrojone w kawałki wielkości rodzynek
6. Parówki i kiełbaski w całości – jeśli już chcesz podać dziecku parówkę, kiełbaskę lub miękkiego kabanosa – przekrój go na pół wzdłuż. Parówka w całości może się ułamać, a trudno jest dziecku pogryźć taki kawałek samodzielnie
7. Surowe warzywa liściaste w całych liściach – jak sałata, kapusta, cykoria, szpinak w postaci całych liści. Jest to trudny pokarm i czasami przykleja się do podniebienia. Możesz podawać je w formie duszonej, pesto, posiekanej itp.
8. Inne twarde produkty, jak: 
   • popcorn
   • landrynki
   • guma do żucia (również rozpuszczalna)
   • potrawy na wykałaczkach
   • twarde cukierki
   • tabletki

POBIERZ LISTĘ W FORMACIE PDF!

Zapewne kiełkuje już w Twojej głowie pytanie: Ale do kiedy nie podawać tych pokarmów? 

Oczywiście nie ma tu jednej odpowiedzi, bo dzieci bardzo różnie uczą się jeść. Musisz wiedzieć, że większość dzieci je mniej więcej jak dorosły w wieku 3-5 lat.

Większość specjalistów zaleca, by nie podawać pokarmów w formie zwiększającej ryzyko zadławienia do ok. 2 roku życia

Proponuję by po tym czasie zacząć proponować je od czasu do czasu, obserwując jak dziecko sobie z nimi radzi.

PROFILAKTYKA ZADŁAWIEŃ U NIEMOWLĄT I MAŁYCH DZIECI

Jest jeszcze kilka rzeczy, które możesz zrobić, by zmniejszyć ryzyko zadławienia u Twojego dziecka. Poniżej znajdziesz dodatkowe porady:

• nie karm dziecka w ruchu – unikaj podawania pokarmów, gdy dziecko chodzi, biega, raczkuje
• nie karm dziecka w foteliku samochodowym w czasie jazdy – po prostu nie. Zastanów się, ile czasu zajmie Ci bezpieczne zatrzymanie pojazdu, wypięcie dziecka z pasów i udzielenie mu pomocy. Ja wiem, bo wyciągałam dwukrotnie moje wymiotujące dziecko z samochodowego fotelika…
• w początkowym etapie rozszerzania diety nie podawaj pokarmów w wózku
• nigdy nie zostawiaj dziecka samego z jedzeniem! Zawsze bądź przy dziecku. Dławimy się w ciszy…

I to tyle :). Naprawdę – nauka jedzenia kawałków to ważny etap rozszerzania diety! Nie trzeba się go bać. Wystarczy poznać kilka zasad i zaufać swojemu dziecku. Pamiętaj też, że im później wprowadzasz kawałki do samodzielnego jedzenia, tym dziecku może być trudniej sobie z nimi radzić. Idealny czas to okres między 7. a 10. miesiącem życia.